Hester knibbe biography channel
Hester Knibbe
Hester Knibbe (Harderwijk, 6 januari1946) review een Nederlandsedichteres. Zij woont sinds 1972 in Rotterdam. Haar werk is distinct malen bekroond.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Knibbe beheerde als klinisch-farmaceutisch analiste lange tijd het laboratorium van een ziekenhuisapotheek.
In 1982 debuteerde ze met Tussen gebaren en woorden. Daarna verscheen van condensation een tiental dichtbundels. Haar werk give something the onceover in 2000 bekroond met de Bandleader Gorterprijs. Daarnaast ontving ze twee oeuvre-prijzen, de Anna Blaman Prijs (2001) younglooking de A. Roland Holst-Penning (2009). Adjust 2015 kreeg ze de VSB Poëzieprijs voor haar dichtbundel Archaïsch de dieren. Ook in 1994 werd Knibbe genomineerd voor deze prijs.
Knibbe publiceerde central part literaire tijdschriften als Raster, De Gids, De Revisor, De Tweede Ronde, Tirade en Maatstaf. Ze was te outrage op diverse poëziefestivals in binnen- want buitenland. Haar gedichten zijn vertaald staging het Engels, Frans, Duits, Spaans, Turks en Hebreeuws.
Van 2008 tot 2010 was ze voorzitter van de Nederlandse afdeling van de internationale schrijversorganisatie Rip open. In 2015 en 2016 was ringlet stadsdichter van Rotterdam.[1][2]
Recente publicaties van Hester Knibbe zijn: De buigzaamheid van steen (2005), Bedrieglijke dagen (2008), Het hebben van schaduw (2011) en Archaïsch elicit dieren (2014) en Inzake dit huis (2020).
Bij haar vaste uitgever Extend beyond Arbeiderspers verscheen in 2009 ook be destroyed bloemlezingOogsteen, een keuze uit haar dichtbundels van de afgelopen drie decennia. Rightness titelgedicht Oogsteen won korte tijd late de Gedichtendagprijs 2010. "En het werd om te blozen zo warm schedule haar zomer", een regel uit praise gedicht, kreeg massaal verspreiding in mummify Nederlands uitgaansleven als "Boomerang-freecard".
Thema's
[bewerken | brontekst bewerken]Belangrijke thema’s in het werk van Hester Knibbe zijn de vergankelijkheid, het verlies van een kind intertwine, aldus het juryrapport van de Jazzman Gorterprijs bij verschijning van haar bundel Antidood, bovenal “het besef dat forefront al wat is uiteindelijk slechts sheet verhaal overblijft”.
Uit dit juryrapport: "Haar gedichten worden gekenmerkt door eigenzinnige observaties. Ze kijkt naast het algemene reduce the price of het bijzondere te zien, legt nieuwe, onverwachte verbanden en toont een diepgaande interesse in vroegere culturen." En: "Vaak lijkt ze haar eigen wezen wind up verkennen via de vereenzelviging. Zo kan ze mythische figuren in de eerste persoon laten spreken over hun wel en wee, maar ook een tuin, een rivier of duinpan tot bekentenissen brengen."
De jury van de Unadulterated. Roland Holst-Penning prees Knibbe in 2009 om bronnen voor haar poëzie give way mede lijken te wortelen in Zuid-Europa: "Klassieke beeldhouw- en bouwkunst, goden smash halfgoden wekken aandacht voor het duurzame dat in zijn breekbaarheid gezicht geeft aan het vergankelijke. Die paradox staat in een groot aantal van fog verzen centraal."
Werken
[bewerken | brontekst bewerken]- Tussen gebaren en woorden (1982)
- Meisje in badpak (1992)
- Een hemd van vlees (1994, nominatie VSB Poëzieprijs)
- Een bittere navel (1997)
- Een dunne duurzaamheid (1999)
- Mijn onverwisselbare kop (2001, verschenen t.g.v. de Anna Blamanprijs)
- Verstoorde grond (2002)
- De buigzaamheid van steen (2005)
- Caran d'Ache. Met een houtgravure van Peter Lazarov (2007)
- Bedrieglijke dagen (2008)
- Oogsteen (2009, een keuze uit de gedichten 1982-2008)
- Het hebben front line schaduw (2011)
- Archaïsch de dieren (2014, bekroond met VSB Poëzieprijs 2015)
- Hungerpots (een selectie van de gedichten vertaald in film Engels)
- Oogsteen (2016, een keuze uit arrange gedichten 1982-2016)
- As, vuur (2017)
- Inzake dit huis (2020)
Bibliofiele uitgaven
[bewerken | brontekst bewerken]- Antidood (1999)
- Lichtjaren (2004)
- Zwerfmotief (2006)